جدول جو
جدول جو

معنی حسین دهستانی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین دهستانی
(حُ سَ نِ دِ هَِ)
ابن اسعد بن حسین مویدی. صاحب کتاب ’جامعالحکایات’ فارسی در ذکر فرج بعد از شدت است که در دیباچه گوید: آن را برای سلطان طاهر بن زنگی فریومدی نگاشتم. صاحب ذریعه گوید: این کتاب ترجمه ای است با تغییر از کتاب ’الفرج بعد الشده’ از تنوخی. (ذریعه ج 5 ص 50) (سبک شناسی ج 3 ص 37) (مغل اقبال ص 518)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ قُ هَِ)
ابن جمال بن حسین مکنی به ابوعبدالله و ملقب به نظام الدین. او راست: شرح قصیدۀ عینیۀ ابن سینا و حاشیه بر مقامات المشارق. (کشف الظنون)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ غِ)
ابن عبدالله ملقب به ناظم. از قریۀ حجم لی بود. متولد 1163 هجری قمری 1750/ میلادی و متوفی 1277 هجری قمری 1860/ میلادی به قسطنطنیه مهاجرت کرد. او راست: ’حیاه الحکمه’ و جز آن. (معجم المؤلفین از هدیه العارفین ج 1 ص 331)
ابن عبدالله رومی ناظم. متوفی به قسطنطنیه 1272 هجری قمری 1856/ میلادی او راست: کلیات الفنون. (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون ج 2 ص 381)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ شَ رِ)
میرزا محمد حسین شهرستانی، ابن محمدعلی بن محمدحسین مرعشی. در کرمانشاه در 1255 هجری قمری متولد و در کربلا 1315 هجری قمری درگذشت. مؤلفات بسیار از وی باقی است. (ذریعه ج 1 ص 46 و ج 2 ص 19)
لغت نامه دهخدا
(حَ سَ نِ دَ مِ)
ابن محمد بن علی بن خلف بن ابراهیم بحرینی دمستانی که پیش از 1191 هجری قمری درگذشته است. او راست: چند ارجوزه در امامت و جز آن. (ذریعه ج 1 ص 451 و ج 2 ص 358 و ج 4 ص 478)
لغت نامه دهخدا